De Reihs noah Paris!

Weil Willem eine gute Meisterprüfung gemacht hat, schenkt ihm die Sattler, Polster & Dekorateurmeister-Innung eine Reise nach Paris für 2 Personen.

Willem und Wilma fahren also mit dem Rad nach Papenburg und von dort mit einem Reisebus nach Paris.

Nach 4 Tagen sind sie wieder zurück und ihr Nachbar Hein will natürlich wissen, wie denn die Reise gewesen ist. Willem berichtet:

"Tja, dat was wunnebohr. As wie in Paris ankwammn, was miehn Wilma so möih un kaputt, dat se futt in’t Behrt muß. Oaber ick heb mie bi de Seit-Seeing-Tour anmehlt.

Dat häet so, weil du andauernd noaht Siet henkieken mußt.

Linke Seite-rechte Seite!

Linke Seite sehen sie den Louwre." Ik löw, dat is’n Gärtnerei, dor steiht nämlich soh’n Gewächshus vör. " Rechte Seite sehen Sie Notre Dame", dat häet up Dütsch - Nackte Dame!

Sie sehen auf der linken Seite ein Gebäude, wo Napoleon und Marie Antoinette die Pariser Verträge gemacht haben. Un wäest du Hein, noah 20 Minüten har ick de Schnut vull dorvann un mien Nacken deh mi oak all sehr van dat hen un herdreihn.

Ick bün an de nächste Ampel, de up Rot stunn, utstäehgn.

Un wat denkst du Hein, ick stunn do vör’n häel lütje Kneipe, genauso as wenn ick bi urs täoh Hus was.

Dösst har ick as’n Pehrd. Also nix as rin.

Nu is dat mit miehn französisch ja nich so besünners.

De Wirt froag mi ahl "Bonbon", oaber Bonbons wull ick ja gornich.

Do heb ick an miehn Dütschmester docht, de het urs immer seggt, wenn ji int Utland gont un de Sproak nich könnt, nehmt doch enfach ehn Stück Papier un moahlt up, wat ji hem will’n.

Ja, un dat heb ick dann oak dohn.

Up’n Stück Papier heb ick’n Glas Bäehr mit Schuum uptäkn’t, un schwupp, hahr ick miehn Bäehr vör mi stoahn. Noah’n Stühn har ick all ehn in’t Hacke, oahber Hein, dat feinste kummt nu noch: In de Kneipe was’n oak wal de Dochters van de Wirt.

De hemm sück futt bi mieh hensett. De harn ahl so fein köhrt Rock’n an, un de ehn, de wull oahk bi mieh up Schoaht.

Dann hebb ick noch’n Glas Sekt up’n Zedel maohlt, Do harn de Wichter oak wat toah drinken.

Un nuh Hein, kummt dat, wat ick nich begriepen kann:

Ehn van de Wichter namm ok ehn Zedel un moahlt dor ehn Sofa up.

Nuh froag ick di: Hein, worher wüss dat Wicht, dat ick Polstermeister bühn?